tekst

Beeldhouwen in klei.

Uitgaande van mijn eigen beeldenarchief transformeer ik de herinnering en werkelijkheid naar abstracte beelden en collages. Mijn wortels liggen in het tuindersverleden. Een van de vraagstukken die aan de orde komt is de verhouding tussen het ingrijpen van de mens en het bestaansrecht van de natuur. Overlevingsdrang en respect zijn hierin de sleutelwoorden. Door het open karakter lijken de beelden een zekere lichtheid te hebben. Door hun vorm is de relatie tussen natuur en architectuur sterk aanwezig.

Het materiaal wordt niet ontzien. De worsteling tussen mens en materie is voelbaar. De spanning die optreedt tussen vorm en amorf komt mede tot uiting in de huid van de beelden. Het weloverwogen kleurgebruik en glazuurgebruik versterken de verbeelde tegenstelling. De beelden zijn niet verwijzend, maar roepen in samenhang met de titels wel associaties op bij de beschouwer. De eigen fantasie wordt geprikkeld.

De collages komen tot stand in wisselwerking met en naar aanleiding van het ruimtelijk werk. Ze bezitten eenzelfde helderheid in kleur en ook de tegenstellingen in de afgebeelde vormen doen sterk aan de beelden denken. Ondanks deze overeenkomsten staan de collages duidelijk op zichzelf en vertonen een grafische kwaliteit en een weloverwogenheid in de compositie.